Ölüm de baki değil o da gelip geçici
Azrail hedefini hep on ikiden vurur
Ancak iradi değil Hak emriyle seçici
Hayat ölümle vardır aynı mekanda durur


Dünyaya fani deriz kimi zaman hırpani
İnsan insanın kurdu ve dahi acımasız
Azrail’e kızmak mı bu nasıl iştir yani
Ölüm öyle bir şiir hayat kalır umarsız


Issızlık bestesini hangi bestekâr çalar
Dudak kurur el düşer bakışlar kayıp gider
Dikenli bir çalıdır hücreleri parçalar
Nefes tamam olunca Azrail merhaba der


Ölüm de yaratılmış onun da hayatı var
Azrail’in elinde dört yanı keskin kılıç
Ölüm öyle bir ahval bir adı hayat savar
Hayatı kesip biçen emir kulu dalkılıç


Ölüm ki çekip gider defneder kendisini
Azrail’in dilinden hangi mezarcı anlar
Ancak ölüm temizler faniliğin isini
Ölümle arşınlanır kırık dökük zamanlar


Bir çukurun başına dikilir hece taşı
Hüzün tütsülü anlar talkın verilir kula
Ölüm eskimez yeni asla bilinmez yaşı
Bakmaz unvana sana ve de paraya pula...
Ankara,3 Temmuz 2019 İbrahim Kilik