büyüme sakın,
kafiyelerin kundağından çocuk!!
aynı kalsın yabanda düşlerimiz..

söylenmeyen her söz;
sendin aslında,
öyle ki ’her şeydin,
mısralarca, yaprak yaprak;
korkusuzluga dokunduğum,
uzakların kıyısından;
ansızın çıka gelen,
başka rengisin bu kirli dünyanın...

zamana yenilmeyen dünlerin;
çok bulutlu akşam üstü vaktim,
şiirlerin, satır aralığında saklı,
çirkin gözlerim ve sağır sancılar,
tek nefes dahi alamaz ki;
teninden (g) ayrı,
geceye kavuşmalarım,
ıssız, hatta ayaz;
odamda ki bütün sokaklar...

geçiyorum yüreğinin ikliminden;
az durup, aşkı tadarak,
ne kadar hoş olsalarda;
baki midir dedim ,
bunca mutluluklar..
hoşçakallı, yanık bir ağıt dilim,
istiyorsan yan şair!!,
istiyorsan parçalan,
güneşin, bedeninin gölgesinden,
uzaklaşmasına bakarak...


// her sonda giderken birileri,
sen ol(a)mamış gibi kalırsın,
öyle de olsun ...


#tekerrür


karan