Seni zulmün acıları kadar seviyorum
Boynumu kementle büken
Çığlık çığlığa kulakları kanatan
Bir iç çekişle
Serzenişlerde seviyorum
Görüyorum okyanusların bu denli
Derin ve ürkütücü olduğunu
Her kulaç bir avaza hasret
Zamandır derim
Ve alnımdaki biriken çizgilerin
Bizar düşüşüme bir kahkaha
Bir ağıt
Dengbej tüter dudaklarımda
Türkülerin vatanı
Atamın can damarı
İbrahim’in sulak ateşi
Canımın içi
Kara toprağım…
Gel öte yandan yaklaş biraz daha
Sırtımda asırlık sancılarım
Anlatacak çok susuşlarım
Her gece demlenen
Hüzün şarkılarım
Şaire bir yara ;
Ağrılı geçer mısralarım


Küfre susar da ışığa doyarmış insan
Adım adım yalnızlıklarım
Önemi yitirdi
Bir zamanlar çelik bakışlarım
Kara duman
Mavi örtü
Çoğalmak tek başına
Bir başına koca şehir
Kafa tutmak inadına bir kavgaya
Bir de sevdaya
Yürümek üstüne üstüne
Mağlup akşamların esenliğinde
Seni zulmün hıçkırıklarında seviyorum


22.06.2019