GÖZLERİN VARDI
Bulandım mavinin binbir tonuna
Uzandım yeşilin girdim koynuna Sandım ki rüyanın geldim sonuna Açtım gözlerimi, gözlerin vardı Dolandım alemi, hasret çekerek Usandım bazen de ümit keserek Gecemde bir ışık buldum diyerek Diktim gözlerimi, gözlerin vardı Dilendim aşkını yalvarıp Hak’tan Razıydım bir defa görsem uzaktan Unuttum gülmeyi hep ağlamaktan Sildim gözlerimi, gözlerin vardı Yolunda yürüdüm, yokuş, dağ, tepe Sen saklı diyarda, ben bir körebe Son adım uçurum oldu mertebe Çözdüm gözlerimi, gözlerin vardı Hasretin dolunca, kalbimi yardım Vuslatı ararken, yokluğa vardım Hiç denen ilmeği boynuma sardım Sıktım gözlerimi, gözlerin vardı Bin zehir içerken bitmez karaftan Sensizlik yağarken her bir taraftan Çıkamam diyorken sonsuz araftan KIrptım gözlerimi gözlerin vardı Cennette sen varsın, cehennemde sen Çektiğim nefeste, her bir demde sen Gittiğim her yerde, her âlemde sen Yumdum gözlerimi gözlerin vardı Seninle yanmışım, sende sönmüşüm Bin defa dirilip, bin kez ölmüşüm Bir olup aşkınla, sana dönmüşüm Baktım gözlerime, gözlerin vardı... Erkan Yücel |
Bulandım mavinin binbir tonuna
Uzandım yeşilin girdim koynuna
Sandım ki rüyanın geldim sonuna
Açtım gözlerimi, gözlerin vardı.
Güzel bir şiir okudum. Şairimi kutluyorum.