ben sanırdım ki seni şair diye biri
saygı gösterirdik her yazdığına
özenle susardık olduğun yerde
kalemini milletimle paylaşır sanırdık
yolları açardık önümüzde yürü diye
alkışlar sunardık okuduğun şiirlerde
yazdığın kitaplarda övünürdük
baktık ki; çıkarlarına kurban ettin dostları ...


sevgilerinde büyüdüğün yoldaşların
gözünde ’’şerefsizler’’ oldu her nedense
etrafına topladığın yalakalarına
çanağından ne çeşitlemeler yalatmışsan
davasına yüreğini serenleri bildiklerim
paspasın olduklarını bileydim
sokağınızdan geçerken selamlarımı saklardım
değmezdi beş para etmezin çömezliğine!..


zavallılar seni omuzlarında yükselttikce
kendini necip fazıl mı sandın kepaze adam
şiirin nurlarına irinlerini bulaştırmasan
kandırmasan ikibuçuk şiirinle şiirseverleri
masallarına biz kanmayız kanmasına da
şiir diye karaladığın hikayelerine gülüp geçeriz...


sanma ki; ülkemde koyunlaşmış şairler çok
yanıldığını göreceksin etrafına baktığında
kurtlaşmış şairlerin seni ’’HİÇ’’ saydığını
arkandan ıslıklar çalınıp, yuhalandığında
’’haydi yürüüü’’ dediklerini duyacak
özünde şair olan ülkemin şiir yüreklileri
senide birgün silecekler sitelerin ÇAYLAK ŞAİRİ UNUTMA!..

Zafer Direniş
...