Bu değirmen nice eri öğüttü
Ne Nemrut’a kaldı, ne Süleyman’a.
Güçlü toplumları bir-bir dağıttı
Herkes boyun eğdi yüce fermana.


Müzeyyen saraylar yer ile yeksan
Pes etti sultanlar, pes etti korsan
Üç öğün yemese tükenir insan
Her zerresi muhtaç kalır dermana.


Üzerinden geldi geçti kavimler
Hak, batıl kendisi seçti kavimler
Her nimeti yedi içti kavimler
Azı kavuştular kutlu İmana.


Gidenler geriye dönmüyor daha
Gelenler bilmiyor nasıl bir vaha
Kabir, sırat, mahşer mayınlı saha
Geçenler varıyor muhkem limana.


Şimdi değirmenin buğdayı biziz
Bir arpa tanesi yer tutan iziz
İbret alan veya gaflette gözüz
Sahibiz kısacık az bir zamana.


Yapıyoruz yüksek kavi gökdelen
Lükse, şatafata havi gökdelen
Bin bir çeşit bin bir nevi gökdelen
Sanırız hükmümüz baki cihana…



Salih Yıldız…14.06.2019



.