6
Yorum
22
Beğeni
0,0
Puan
1431
Okunma
kalemi aşkla bulandıran şiir gibisin
dikme bakışlarını gözlerime öyle
her an sızabilirim
fincanın köşesinde..
parmaklarım çöp adam
ve onlar yürüyebilir
bileklerinden omzuna dek
tek tek
ah sevgili,
boynundaki yaya’ askıntı olan o ilmeğe takılmadan geçmek, ne zor iş
hele ki sarhoşken
uçuruma bakmak
var ya
nasıl da yalpalıyor kelebekler
iki tepe arasında
şimdi rengine denk düşecek nota peşindeyim sevgilim
dudağında fransız öpücüğü
diş geçirirken düşüne
bırak morarsın arzun
giz u’yutan köşede
yokla kendi kendini
yok’la var arasında
parmaklarım çöpçatan
siyahın kara’sında
biliyorum ,
sek sek oynayacaksın göğsümün üstünde
çizgiye ayağın değecek dikkat et
yanacaksın külümde..
hadi,
kale’mi içten fethet bu defa
şarabın benden olsun
zaferin surlarında..