0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
806
Okunma
29 harf çaresizce
çekilmişti gecenin ardına
susmayı tercih etmişti şair
oysa aynı
mehtabın ışığında
aydınlanıyordu gecemiz
ve şahitti onca yıldız bu gidişe
hüzünlü bulutlar ağlamaklı
seni soruyordu
kulağıma fısıldayan rüzgar
deniz o deniz değildi
dargıncasına bana
dövüyordu kıyıdaki kayaları
oysa şahitti bahar
sen gelince gülmeye başlamıştı
her gördüğü yerde güneş
şimdi kalem düştü elden sustu diller
artık bakışmıyordu gözler
kalplere mühür vurulmuş
ayaklara pranga kavuşmasın diye
şimdi sevmek deseler
sana neydi kimse anlamamıştı
bir gün gelirde sorarsalar sana
seni senden daha fazla seven beni
düşünebilir misin nasıl biriyim ben.
5.0
100% (4)
