4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1050
Okunma
bir zaman gece ve gündüz gibi
yakındık birbirimize
ayrılık yaklaşınca
güneş ve ay gibi yalnız döndük
gün dönümlerinde
unutmak için
yalvardık zamana
gece vakitleri korkakça saklandık
ilki değildi bu hüsranların
ateşten kaçan atların en güzeliydi yöneldiğimiz
sözler ise kaynağına ulaşan sular gibi akardı
kuruyan kalbimiz yumuşar
dokunmak isterdik sürekli
ansızın
kesildi bütün ümitlerimiz
yalanladıkça güzel sözlerimizi
kapkara kesildi yüzümüz
üzülmez olduk hiçbir şeye
ben ve sen
kıymetini bilemedik beklemenin
roj özlem aksoy
Cevap Yaz