Her gelen giden sordu sordu senin adını
Unuttum dedim amma kimseler inanmadı
Doldurdumu dediler vefasiz bi’adını
Uyuttum dedim amma kimseler inanmadı

Senden benden habersiz uçup giden kuşları
Üstü hasret örtülü yoğsun tutmuş taşları
Kirpigimin ucunda nemi taze yaşları
Kuruttum dedim amma kimseler inanmadı

Kime derdini sorsam ya mutsuz ya kan gölü
Kime baharı sorsam ya yaprak yada gülü
Kime ateşi sorsam kimi kor kimi külü
Sûkuttum dedim amma kimseler inanmadı

Varmı ben gibi ciğerini dağlayan
Bir bakışa bir ömür umudunu bağlayan
Şimdi kanadı çırpıp gökyüzünden çağlayan
Buluttum dedim amma kimseler inanmadı

Hangi falcı çözecek attığın kör düğümü
Düşmanımdan görmedim ben senden gördüğümü
Yalanlarla bunca yıl taht kurduğun gölümü
Avuttum dedim amma kimseler inanmadı.

HARUN YILDIRIM