AŞK SARAYI

Bu bir sihirdir diyorum her defasında bilemiyorum
Bu son şiirdir bu aşk üstüne yazılan
Bir saray yaptım kendime içinde sen olan
Beni ağlatır gözlerindeki gam

Bu muydu gözlerin olmasaydı bu aşk olur muydu
Onlar ki birer aydınlık penceredir ruhuma açılan
Bu aşk sarayında bir köleyim ben tutulan
Aydınlık rüyalar görüyorum her akşam

Bu aşk sarayında gönül tahtında sen
Ve karşında el pençe duran senin kölen olan ben
Aydınlık doluyor ruhuma durmadan
Bu bir aşk ışığıydı oradan yayılan

Bir ömre sığmaz senin bu sevdan
Yorgun bakışlarla beni süzerken sen
Aşkla canlanırsın kahkaha atarak birden
Ah sende bu duygular ne kadar kırılgan

Züleyha ben seni seviyorum ezelden
Ben ki Yusuf’um zindanlarda unutulan
Senden ayrı kalma korkusuyla yaşayan
Sen de yaşıyorsun bu aşkı haydi dayan

Sensin cilvelerinle bu aşkı uzatan