Bıkıp, usanmadan, yol gözlemekten
Bu gece bak yine, yorgun gözlerim
Yürek de bitaptır, yâr özlemekten
Şu deli gönlüme, geçmez sözlerim
Bu gece bak yine, yorgun gözlerim

Sana söylenecek, çok şeyler varda
Niye durmaz oldun, ikrar, kararda
Geceler çok uzun, uyku firarda
Bir bilsen ben seni, nasıl özlerim
Bu gece bak yine, yorgun gözlerim

Muradın şem’i de, bir türlü yanmaz
Neden sözlerime, canan inanmaz
Akla sen gelince, gözüm kapanmaz
Ven sevda da, aynı yolu, izlerim
Bu gece bak yine, yorgun gözlerim

Kalbim kıpır kıpır, ses hışır hışır
Herkesin gözünde, renk ışıl ışıl
Herkes uykusunda, hem mışıl mışıl
Bilsen nasıl yakar, sevda közlerim
Bu gece bak yine, yorgun gözlerim

Başka güzellere, veremem meğil
Aşk sevda önünde, her zaman eğil
Gözlerim uykuya, alışkın değil
Yara derindedir, senden gizlerim
Bu gece bak yine, yorgun gözlerim

Hani çıkıp gelsen, gönlümü alsan
Benimle ağlayıp, benimle gülsen
Uykusuz kaç şafak, söktü bir bilsen
Yok oldu kalmadı, eski hazlarım
Bu gece bak yine, yorgun gözlerim

Gerek var mı, sevda üzre öyküye
Yüreğinde, hiç yer verme, korkuya
Ben sana hasretim, gözler uykuya
Lüzumsuz çalmıyor, sustu sazlarım
Bu gece bak yine, yorgun gözlerim

SADIK DAĞDEVİREN
Aşık Lüzumsuz

ETEK YAZILARI

ŞEM: Mum
HIŞIL HIŞIL: Sürekli çıkan ses. Otların, buğdayların rüzgarda çıkardığı ses