Bir başak gibi yükseldi göklere, dimdik...
Toprağın buğusu gibi yükseldi,
Savruldu dualar bulutlara...
Yakan alevdi yakarışlar,
Uzadı göklere sessizce
Ve sustu dil...

Mavilikler kızıllığa dönüştü...
Okşadı bulutlar kuşları usul usul,
Rüzgârdan ürperdi ağaçlar...
Tomurcuklar uykuya daldı...
Sustu şarkılar...

Tararken gözler uzak ufukları,
Bakışlar mahzunlaştı.
Gözlerde med cezir,
Çırpındı kıyılarda,
Koyu gölgelere sığındı arzular...

Gelmedin,
Sardı sessiz bahçeleri korkular...
Sardı akşamlar...
Sarardı beniz, sarardı sular....

Gel, at içimden karanlıkları,
Bahara dönsün duygular...
Dursun zaman,
Yeniden başlasın şarkılar...

Kapat karanlıklara pencereleri,
Yüzünden doğsun güneş,
Tut sıkıca ellerimi,
Dursun artık bu rüzgâr...
Üfle acılara,
Dağılsın ufkumuzdan bulutlar...


Hâlenur Kor