Dünya denen tarlanın dolandım kenarını
Alına yeşiline,dudak bükerek geçtim
Dağlar kendinin bilsin üstündeki karını
Yudumladığım sudan,korkup ürkerek geçtim.....

Eğildim mahkum oldum,doğruldum âsi dedi
Her dağın kendine has,dumanı sisi dedi
Vuslatta ümit varsa,sevda ölesi dedi
Her umut tarlasına tohum ekerek geçtim.....

Bekledim eşiğinde,görmeden iltifatı
Hak edene sunuldu,sınırsız mükâfatı
Vadettiği vuslatı,söz verdiği hil’atı
Vermedi alamadım,yaka silkerek geçtim.....

Dizime derman olan,gözüme fer olmadı
İhtimal ki yüreğim,sadık nefer olmadı
Her defası tevafuk,bak bu sefer olmadı
Çöllerce sûkut edip,sabır çekerek geçtim.....

Giden ben kalan oydu,merak mı var öteye
Kan akar damarımdan,bıçak değse gölgeye
Can bulduğu mekana,yaşadığı bölgeye
Yağmuruna göz oldum,serpip dökerek geçtim.....

Daha burdan ileri,ne uğraş var ne savaş
Ayıklar sorhoş olur,ayılır görüp ayyaş
Meğerki muradımız,nasibimizmiş bir taş
Ya Bismillah diyerek,tutup dikerek geçtim.....

12.05.2019.GÜREL Nezlim