Kar kaplamış yüce dağın başını
Dertleri başına yığmış oturmuş
Yumrukluyor,vurup,vurup döşünü
Acıları bir, bir saymış oturmuş

Onun bu halini gören var mı dır
Onun bu derdini bilen var mı dır
Ay,aman efendim,medet efendim
Ne olur bir çare,derman efendim

Yeller esmiş yüreğini dağlamış
Gökten tipi,boran inmiş ağlamış
Kara bulutlara türkü söylemiş
Başını da yere eğmiş oturmuş

Onun bu halini gören var mı dır
Onun bu derdini bilen var mı dır
Ay,aman efendim,medet efendim
Ne olur bir çare,derman efendim

Bengisi de bahtı gibi karadır
Ciğerleri öbek,öbek yaradır
Göz yaşları vadi olmuş deredir
Poyraza bağrını vermiş oturmuş

Onun bu halini gören var mı dır
Onun bu derdini bilen var mı dır
Ay,aman efendim,medet efendim
Ne olur bir çare,derman efendim

Bir zamanlar süzülürdü kuş gibi
Geçti zaman,hayal gibi düş gibi
Tüm mevsimler şimdi ona kış gibi
Taşları bağrına sarmış oturmuş

Onun bu halini gören var mı dır
Onun bu derdini bilen var mı dır
Ay,aman efendim,medet efendim
Ne olur bir çare,derman efendim

Lüzumsuz zirveye böyle varınca
Karanlık çöküyor akşam olunca
Bir başına yapa, yalnız kalınca
Çileyi post yapıp sermiş oturmuş
Sadık Dağdeviren
(Aşık Lüzumsuz)