herkes için aynı sürede geçmez zaman
ya da metreyle ölçülemez adını uzaktan alan mesafeler


bazen kara’ saplanır mevsim
çıkamaz kıştan


bazen yazdan kalma kamp çadırında
donarsın ayazdan


aynı çemberin içinde iki ayrı daire
iki ayrı müstakil
arada sinir hattı
olsa da,
komşu komşunun külüne muhtaç
gerçi soba da yanmıyor
ki köz olsun
benimki de laf işte
gözlerin boş boş bakınmasın
az biraz söz olsun


bazen elipse dönüyor o çember
yarı çapını saklar gibi
bazen de kare
küp şekeriyle


aynada prova yapıyorum bu ara
gözlerime bakışlarını giydirip
kendime gülümsemek değişik bir his
ne giysem yakışıyor
hani az daha baksam
neyse


çemberde kalmıştık en son
sana kalsa gül oya


bana kalsa
üç aya


-kalmaz unutur insan
hem unutmak yer açar bellek dediğin yerde


tüm renkleri yıkayalım
kalp leğeninde