Sen bir çiçek oldun, ben de bir arı
Her çiçekten, bal alması zor imiş
Arının derdiyse, bulmakmış yâri
Hasret ise, bir alevmiş, kor imiş

Öğrendim artık ben, sevgili anla
Açıklanmaz derler, akıl, izanla
Kavuşamaz ise, bir yâr, cananla
Aşkın rengi, pembe değil, mor imiş

Kolay mı sevgiden, bir yumak örmek
Aslolan verdiğin, kararda durmak
Farklı imış meğer, bakmakla görmek
Bazı gözler, baksa bile, kör imiş

Derimki her zaman, kulak ver sese
Kapılmamak gerek, asla yeise
Düşerse gönüle, kuşku, vesvese
Kurt olup da, için için, yer imiş

Umut dolu, bakmıyorsa, yarına
Merhem olmaz, yar da olsa, zarına
Haksız olan, konuşurken, yâr’ine
Ağzına geleni, söyler, der imiş

Çıkmaz hiç aklından, acı sözleri
Mutlaka gönülde, kalır izleri
Canandan başkasın, görmez gözleri
Böyle sevenlere, Dünya dar imiş

Hafızaya aldım, bir bir, anları
Tüm bunlar sevdanın, güzel yanları
Nasıl unutsun ki, geçen dünleri
Lüzumsuz’da özlem, ah-ı zar imiş

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ