1
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
888
Okunma

Yorgun bir saklanış
Göğün perdesi ardına...
Yeşilin sofrasından henüz kalktım
Bir duanın en başında sustum
Buruk kalbin duası sade derindeydi çünkü
Öyle ki kendim dahi duymadım...
Hüznü hayata bıraktım
Gözlerimin ıslanmışlığını toprağa yağdırdım
Her bir dal bahara armağanım
Kendinden yana zati muafım...
Savuruyorum bir perdenin kenarında
Odamın loş tenhasını duyumsuyorum
Yıllar evet
Gelmiş, geçmiş bilmiyorum
Artık ömür deyip umursamıyorum...
Yine özgür kalsın renkler
Hepsi köhnedi bendekiler
Türkülerde beni söyleyecekler...
Neyse sözde kalmasın şiirler...
Aybüke
5.0
100% (8)