Bugün babalar günü değil
Yüreğimin feryat günü
Yıllardır gül yüzünü göremem
O Mübarek ellerini öpemem



Nasıl zor bir bilsen
Bir bilsen sensizlik nasıl kor
Onbeş yıl oldu bizden gideli
Onbeş yıl oldu sarılıp öpmeyeli
Annemi, kardeşlerimi, beni
Acının içine gömeli



Babam ne yüreği temiz insanmışsın
Sevdiğin sanatçıyı adıma vermişsin
Sanki yıllar sonra
Soyadının da geleceğini bilirmişsin



Nasıl zordu bir bilsen
Beyaz gelinliğimle en son
Evimizden çıkarken gitmek
Belime kırmızı kurdelemi
Senin değil de
Erkek kardeşimin bağlamasını beklemek
Kalbimin o an
Hiç çarpmadığı kadar çarpışını hissetmek



Oku kızım derdin oku
Sesin hala kulaklarımda
“Kızların okuması şart olmazsa olmaz”
“Erkekler okumasada taş taşır zorda kalmaz”
Tuttum babam sözümü
Değişmedim değişemem ki
Senden aldım özümü
Haklının yanındayım senin gibi
Bayrağıma bağlıyım canım gibi
Evlatlarının şeref, namus mayası
Başımı hiçbir zaman eğmedim
Senden sonra da
Zalime prim vermedim
Sarstılar ama
Senin gibi kavlimden dönmedim
Senle yoğrulmuş benliğimle
İnsanlığıma insanlık ekledim



Kahrolası hastalık geldi başımıza
Ne çok ağladım
Çare olmadı ki doktorlar sana
Aylarca kaldın çapada
En son çıkardılar taburcuya
Yapacak şey kalmadı
Götürün dediler
Kendi yatağına
Kaç kere sahte güldüm yüzüne
Sonra gittim ağladım gerilerde
Sen gözyaşımı görme üzülme diye



Dört gün
Cehennemde yaşar gibi
Dört gün
Dört asır
Evde koluna serum taktılar
Aşını, ekmeğini içine kattılar
Öğrenmiştim
Şişeyi değiştirmeyi
Babam açlıktan ölmesin derdim
Dördüncü gün yine ben değiştirdim
Ayakucunda babaannemin
Değiştirme sözünü dinlemedim
Sana ölümü hiç giydiremedim
Bilmedim;
Meğer ayakların soğumuş
Babaannem çoktan duaları yoluna koymuş
Benden saklamış
Korkarım sanmış
Canımdan korkarmıyım anlamamış.

tebrikler güzel ve içten şiirinize ve de bu şiiri yazan yaralı yüreğe...
şiirinizi gözlerim dolu dolu okudum... ben de babamı beş yıl önce kaybettim...
bi anda babam geldi gözlerimin önune ve onun son halleri.
anlattıklarınızın pek çoğunu tıpatıp yaşadım...olacakları, kaçınılmaz sonu bilmemize rağmen
üzülmesinler diye ne o ağlayabildi yanımızda, ne de biz ağlayabildik onun yanında...
birbirimize her şey düzelecek, güzel olcak yalanını oynadık... gerçekleri bilmemize rağmen...
müsadenle ben de babam için yazdığım şiirden bir bölüm aktarmak istiyorum:

Baba yadigârı saat çalınca altı otuzlarda,
Uyanırım ölüm yarısı uykulardan.
Babamı hatırlarım,
Ve de ölümü, ölmeyi…
Hatırlanmayı hatırlarım,
Hep altı otuzlarda

Baba yadigârı saat çalınca altı otuzlarda,
Uyanırım ölüm yarısı uykulardan.
Damla damla tükenmeyi
Ve de direnmeyi,
Sonra da yenilmeyi düşünürüm,
Hep altı otuzlarda

Baba yadigârı saat çalınca altı otuzlarda,
Uyanırım ölüm yarısı uykulardan.
Dünü düşünürüm,
Ve de yarını,
Uyuduğumu uyanamadığımı,
Yani ölümü,
Yani babamı düşünürüm,
Hep altı otuzlarda

Baba yadigârı saat çalınca altı otuzlarda,
Uyanırım ölüm yarısı uykulardan.
Yeni bir dünyaya,
Taptaze doğmayı,
Yani huzuru,
Yani vuslatı düşünürüm
Hep altı otuzlarda

şiiriniz beni derinden etkiledi.. sözü uzattım galiba... selam ve sevgiler...
daha nice güzel şiirlerde buluşmak ümidiyle...