Uzun bir aradan sonra
İlk defa telde gördüm seni
Tarifsiz bir duygu kaplamıştı içimi
İnanamadım gözlerime
Elim ayağım titriyordu yaralı bir kuş gibi
Mutluluktan ne diyeceğimi bilemedim.

Kısa bir hoşbeşten sonra
Hüzünlendin
Seni ilk defa ağlarken görüyordum
Canın sıkılmıştı rahatsızlığıma
Üstelemesen söylemeyecek üzmeyecektim seni.

Nasıl canım acıdı
Biliyor musun
Yeni kabuk tutmuş bir yaranın
Koparılıp kanatılması gibi
Sol yanımdan bir şeyler aktı sanki.

Sen ağlama güzel gözlüm
Ben ikimizin yerine de ağlarım
Hayatta hiçbir şey
Senin döktüğün göz yaşların kadar
Canımı yakmaz ki.

Hem ben sana söylemiş miydim
Ağlayınca çok çirkin oluyorsun
Sen hep gül ki
Güller açsın yüzünde
Gülmek sana çok yakışıyor can dediğim.

Şimdi
Çok uzaklardan dudak büktüğünü görür gibiyim
Belki de nanik yapıyorsun elini burnuna götürerek
Dilini de çıkarmış olabilirsin
İnan bana biriciğim
Ben seni her halinle
Canımdan bile çok seviyorum...






Refik
27 . 04 . 2019
İstanbul