Suçladı bizi zaman
Sevmediklerimizi
sever gibi görünmedik diye
her göze hitap etmeyip
her dile pamuklu ip gibi dolanmadık
inandığımız kalpleri kırmayıp
üç maymunu oynadık diye

suçladı bizi zaman
rüzgar önünde yaprak olamadık diye
taş olup yerimizde kaldık
agırlıkla tek tarafta saf tuttuk
dingin berrak suların
içinde çırpınmayı
bataklıga saplanmamaya
tercih ettik diye

suçladı bizi zaman
derin yaralar açtı ruhumuzda
bir konuyu tartışmaya
daha çok vakit ayırıp
ona şüphenin azalmasını sagladıkça
gittikçe gerçege yaklaştıkça
can evimizde misafirimizi
cömertlikle karşılayıp ömrümüzle agırladıkça .

suçladı bizi zaman
kelebekler çiçek çiçek dolaşırken
imrenerek baktıkça
arı vızıltılarına kulak tıkadıkça
bülbülün güzel sesi karşısında haddimizi bilip
sus gülleri olup dalımızda
boynu bükük kaldıkça

suçladı bizi zaman
geçmişte de bugünde de
yarınlarsa umut tohumu
kızgın verimi azalmış
nadasa bırakılmamış toprak altında
övünmeyiz dövünmeyiz bilir
yeşerecek filiz sayısınca
yine de savunmasızız
dilsiz bebekler gibi
zamanın karşısında
sonunda cezamız kesilir yalnızlıkla.

Nuran KARACA

Susmaz Şiirler
13 -16
21-4-2019