H a y a t t r e n i
Kimi yelken açmış deryalara
Kimin rüzgarı kesik koylarda
Kimi aydınlık düzlük ovada
Kimi karanlık dağ altı tünelde
Kimini akbaba kanadında güldürür
Kimini topal karınca gibi süründürür

Akıp gidiyor ilah zamanda hayat treni
Gahi sorunsuz pürüzsüz akak yel gibi
Gahi tekler yüreği tutmaz olur fireni
Çaresizlik içinde naçar bırakır yarı yolda
Kimi güler kimi ağlarken gidenin ardı sıra

Kimini masal taht-ı revallisine bindirir
Kimini saltanat atından tahtından indirir
Devlet kuşunu alır topal eşeğe bindirir
Akıp gidiyor zaman tünelinden kendi
ilah-i nizamı kadim sürecinde yolcusu
Olduğumuz hayat treni tutmaz olur fireni


Hayat, “ ezelden ebede” uzanan zaman tuneli
içindeki yaşam sürecidir, öyle bir süreç ki;
Hem çok sesli bir senfoni, hem inleyen bir neymiş
“Baki olan gök kubbede hoş bir sadaymış!” dediği
Hoş sada güzelden güzellikten yana olan her şeymiş!
Haziran 2010 Bandırma