Yanımda olmayışının verdiği acıya katlanmak ne zor
Dokunuşundaki şefkatinin sımsıcak saran kolları yok artık
Ev içinde koşuştururken telaşlı, sesinle şenlendiğim o anlar yok
Yangınını yaşamaktayım; öksüz bırakıp çıktığın son yolculuğunun

Asumana uzanır ellerim huzurlu mekanı dilerim sana Yaradandan
Her sabah,her akşam ama…. Hatta her dakika..
Kollarım düşüyor yanıma, gözyaşlarıyla,ölümün belgeleniyor aklımda
Gitti diyorum. Ahh! Gitti. Sabır diliyorum Rabbımdan


Ölümün verdiği kimsesizliği hangi acıyla eş tutarki insan
O bir acıdan da öte; içinden sanki birdaha çıkamıyacağın katran
Yazgısı her kula bildirilmiş ilahi karar,bir büyük çaresizlik
Yinede boyunlar bükük,hayat acımasız, hayat zalimden daha nobran

Olsaydın yanımda diyecektin ki bana; “Dayan kelebeğim”
Ben her an yanındayım,çevrendeyim
Sende bir annesin bak! Seninle övünçteyim
Ah! ! ! ANNEM beni istemeden içine attığın bir büyük özlemdeyim



Alev Yavuz