ne adım,
ne de tadım kaldı dilimde
tuzum,
mavim, denizim rotasız rüzgar şimdi
ne sığlığıma liman, ne de adamlığıma fener olabildim



ah can sızım…
sen ki,
sızıma sancısında can, canıma pıhtısında kandın
ah alın yazım… bil ki, sana uzanan nasırlı yollarıma
gülünde diken olsan da dikeninde hep derin bir “ah”tın



sınırım
önce tanrı sonra sendin aşk ve nefeste
ne artık sığabiliyor, ne de kanat çırpabiliyor göğüm hiçbir kafeste
aklım erse de, ermese de, geçit verse de vermese de sırata benliğim,
sınırsızlığımda daimi sınır, inançsızlığımda da inançtı hep senliğim



bulutlardan
yağmur sağdım, yağmurlardan ateş kardım
her uğradığım limanı sen sandım, aşk sandım… aldandım
ya sımsıkı tut yüreğimden ya da bırak peşimi artık gideyim
aşk daha ne kadar bekler bilmem ama Azrail bekletilmez





ilhanaşıcınisanikibinondokuz