Yeşile bürünmüş, bütün ağaçlar
Baktım da ağaçlar, dalıyla güzel
Akşam melteminde dağılmış saçlar
O saçlar omzunda, şalıyla güzel

Üstümüzden katar, turna geçerken
Çift benli kelebek, kuşlar uçarken
Rengarenk her yerde, çiçek açarken
Mor, bayaz, sarısı, al’ıyla güzel

Yar aşkından, deli gönül yanıyor
Akşam üstü gün geceye dönüyor
Her çiçeğe arı, tek tek konuyor
Petek kovanın da, balıyla güzel

Nisan yağmurları, kırk ikindiler
Çok kısa yağdılar, çabuk dindiler
Çiçekler de suya, doyup kandılar
Nehir yatağında, seliyle güzel

Sorusu bitmezken, bu nedir derken
Aile seyredip, hem de gülerken
Boyundan çok büyük, laflar ederken
Çocuk bile evde, diliyle güzel

Bağ, bahçe, her yerde, beyaz sarısı
Çay olur içilir, hem de kurusu
"Seviyor, sevmiyor" derken birisi
O nazlı papatya, falıyla güzel

Dalında her türlü, bülbül şakıyor
Gönüle ayrı bir, sevda dokuyor
Lüzumsuz nasılda güzel kokuyor
Her diken tomurcuk, gülüyle güzel

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ