Geceye iltica eder efkârım her dem.
Görmelisin gözlerimdeki mağrur seni.
Gelişinle güneş görecek belki perdem.
Almalısın aşktan sana düşen hisseni.

Şayet değeri yoksa aşkın nazarında,
Katmalısın hislerini ahu zarlara.
Şüphesiz arzulanır sultan pazarında,
Satmalısın düşlerini hür rüzgârlara…

Susarak haykırdım, çığlıklarım sonuçsuz.
Duymalısın alemi sağır eden sesi.
Bir ses ki; arzı dolduracak kadar uçsuz.
Uymalısın, aşk; hayatın tek kaidesi.

Varlığın mucize, yokluğun felakettir.
Sıkmalısın boğazımı, gülsün köpekler…
Tanrılara göz kırp, cismimi helak ettir.
Yıkmalısın surları, yiğit ölümü bekler…

Bir idam mahkûmunun son sözleri bunlar.
Yırtmalısın bu kararın hükmünü kesin!
Damarımda alev alev; Göktürkler, Hunlar.
Tartmalısın ruhunu evvela herkesin…

Ruhum maddemden ağır çekmezse şayet;
Sökmelisin bu kalbi Leyla, diyetine..
Ardımdan bir fatiha ve birkaç ayet,
Dökmelisin deryadan katre niyetine…

07.06.2008 ATABEY TÜRKSOYLU