Nasırlaşmış gönlün yürek pasını
Aşktan ermeyince silemezsiniz
Mis-ü amber kokan gülün hasını
Bağa girmeyince bilemezsiniz

Aşk bitince sözde kalırmış meğer
Sevdeyince yandı kavruldu ciğer
Yanmaksa yanmak be yanmaya değer
Kıymet vermeyince bilemezsiniz

Kimi üşür kimi yanar ben gibi
Kimi uçar kimi konar ben gibi
Kimi susar kimi anar ben gibi
Sevip sarmayınca bilemezsiniz

Gül olsa cemre düşer yaprağına
Susayan kuşlar konar ırmağına
Sevda ektiği gönül toprağına
Yüzün sürmeyince bilemezsiniz

Her yeri kaplamış verem misali
Ay gibi süzülmüş ceren misali
Aslısına yanan kerem misali
Hançer vurmayınca bilemesiniz

Vefasız kabrime gelir oturur
Bir söz söyler diken gibi batırır
Üstümden bir avuç toprak götürür
Yere sermeyince bilemezsiniz

Mezarıma gelin üç beş gül dikin
Kırmayın birini sol yana bükün
Bu adam kim diye iyice bakın
Gelip görmeyince bilemezsiniz

HARUN YILDIRIM