Odamın duvarlarına sinmiş kokun
Yatağım darmadağın
Yoksun
Gecenin rehaveti hala üzerimde
Senli hayallerim
Yağmur damlası gibi süzülüyor yüreğime .

İsyan bayrağını çekiyorum
Seni çok özledim diye haykırmak istiyorum
Tarifi yok
İçimde kopan fırtınaların
Sadece tek bir kelime çıkıyor dudaklarımdan
Hadi çık gel
Baktırma yollarına gelmeyeceğini bile bile
Yine bildiğini okuyorsun
Sevdamızdan kalan külleri bir nefeste savuruyorsun .

Hayal meyal hatırlıyorum
Dalgın gözlerle gidişini
Öyle telaşlıydın ki
Ayakkabılarını giymemiş basmıştın üzerine
Şişmişti ayakların
Valizini taşımakta zorluk çekiyordun .

Bazen öyle an gelir
İçine attıkların birikir rahatlamak istersin
Suskunluğuna sitemler yağar
Anlarsın sahte aşklarla sınandığını
Korkuyla çarpar kalbin
Dilin susar içine akar duyguların .

Onunla başlayan geceyi
Sabahın ilk ışıklarıyla yolcu edersin
Biten gecenin rüyasında sonlanır umutların
Ne ondan vazgeçersin
Ne de peşinden koşacak gücü kendinde bulursun
Arafta kalır
Paramparça olur duyguların
Bunun nasıl acı verdiğini bilemezsin ...




Refik
23 . 03 . 2019
İstanbul