Bu bir savaş değil, bir uyanış misâli
Başka hiçbir millette yoktur emsâli
Tank, top, tüfek midir bu milleti durduracak
Söner mi sandınız, asırlıktır bu ocak

Kanlarıyla toprağa imzasını atanlar
Onbeşinde büyük harpte tarih yazanlar
Çanakkale diyince garbi hüzün kaplar
Gelibolu kaç bucak en iyi onlar anlar

Gönüllerde dinmeyen bir mâzinin acısı
Kimimizin anasıdır kimimizin bacısı
Gözlerinden cesaret fışkırandır onlar
Sayıları belirsizdir, yüzbinler; onlar

Bayrağa sarılmayan tabutlar oldu, adsız
Cennette ordularımız var bundandır katsız
Erlerin, düşmanının kurmayına denkti
Bak tarihe haykırıyor, Türk’ün işi cenkti

Vatan toprağı, o gün daha bir kutsaldı
Onbinlerce sâbi, öksüz; yetim kaldı
Oturup düşündün mü, tüm bunlar oldu neden?
Yoksul bir millet, nasıl olur tek beden?

Türkiye’nin tapusu, Çanakkale Boğazı’dır
Kıbrıs ikâmetgâh, İstanbul contasıdır
Ankara kalbidir, Hatay kolu; bacağı
Eşin benzeri yoktur, gezin dört bucağı

Bundandır yenemedi, yenemez bizi düşman
Evvelden gelmişlerdi, deneyen bin pişman
Güçlü silahlara karşı doludur kalpler iman
Bundandır ölüme koşuşlar düşünmeden bir an
Saldır gavur tohumu, koş eceline
Al çaputunu, sancak diye eline
Kutsallarına güvenerek kendini kandır
Bu ordu yenilmez, bu ordu Allah’ındır.