Düşlerimi çalan, imgelerimi alan soysuz kent
bu gece bir dağın başından seyrederken ışıklarını
kuzey rüzgârları estikçe tüküreceğim suratına suratına senin
tam güneyimdesin...


Işıkların yakın dursa da / hayli uzaksın
iki yüzlüsün; biri gecen, biri gündüzün
sulara düşmedi görüntün, bak bu iyi, çok çok iyi
aramızdaki açı sıfır; yönümüz ters sadece, çok iyi...


Ay senin açını sevsinler
açığını göstermesinler hiç; kapatırsın kapıları
çalan olmaz bir daha
geç bunları geç; dayandım işte kapına; söyle hangimiz piç ?


Bilirsin eşkiyalar gece basar kentleri
uykusuz kalır esin perileri
ve bilirim ki bir kadeh rakıyla çoğalır
yalnızlığa müptelâ, kendine bela bir adamın düşleri...


Ayyaş, kör, sağır imgeler denizinde yüzersin
boğulsan da göremezsin denizi
sen esmezsen batacak sanırsın bütün gemileri
hem bir manyak, hem de paranoyak; üstü kalsın, bir şişe kanyak (!)


Bak, müsveddesiz; suratına tükürürcesine
yazıp geçeceğim bu gece şiirini
pireler istilâ edecek yatağını yorganını
sönünce ışıklar hakkından gelecek hamam böcekleri...
...
Seni gidi uyuz bencil seni
Temizler mi şimdi seni gece yarısı düşleri...