Veda ederken
Tek bir söz çıkmadı dudaklarımızdan
Kolay değildi
Beni saran kollarından kayıp gitmek
Ne kadar isteksizdik
Hazır değildik ikimiz de .

Sessizliği bozuyordu hıçkırıklarımız
Kaçırsak da gözlerimizi akıyordu gözyaşımız
Bu anlamsız gidişe
Sıradan bir şeymiş gibi
Seyirci kalıyorduk .

Geceler boyu yanında yattığım
Artık yanımda olmayacaktı
Gördüğüm rüya’yı sana anlatmak istediğimde
Hayra yor demiştin
Hiç mi merak etmedin
Bulutlar arasından koşarak geliyordun
Ellerini tutmak istedim
Tırmandığım basamak ayaklarımın altından kayıyordu .

Biliyor musun
En çok yeşil rengi severdim
Ama gözlerin kadar değil
İşte o yüzden
Gözlerini gözlerime hapsettim
Seni gittiğim her yere taşıyorum
Yabancı gözlerde aramıyorum gözlerini .

İçim o kadar dolu ki
Karanlıkta sana göz kırptım
Farketmedin mi
Yoksa seni gözlerimden sileceğimden mi korktun .

Dudakların kanatırcasına öpsün dudaklarımı
Sımsıkı sarıl bana
Dokuz şiddetinde depreme yakalanmış gibi
Titresin bedenim
Bu sevgiden sana zarar gelmez sevgili .

Razıyım senden gelecek herşeye
Seni acılarımın içinde saklamak istiyorum
Ellerim açılırken gökyüzüne
Dokunsan haykırıcak bıraksan ağlayacak gibiyim ...







Refik
15 . 03 . 2019
İstanbul