cumartesiyle yatıp
pazarla kalkan gün gibiyim..


tenhamda okunmuş,
üflenmiş masaldan kalma
tatlı bir sızı


zaman, sabahın beşine meylederken usuldan
soluğun kaz tüyü
fısıltın,tütsü


ellerin üzüm tanesiydi
göğsün dağ çileği,
kirazlar yürüyordu dudak boyunca
ve sanırım yolunu arayan suya tılsım oluyordu bakışın
giz yutan girdabında


kızıldan pembeye evrilen güneşle birlikte
aşka niyet,
meşke kısmet olacak bir yeminin
dönülmez ufkunda,


sen ve ben
biz oluyorduk ,
bir bedenin d’arında


derin bir nefesin peşi sıra
cehennemin alnından ter siliyordu günahkar eller
cennet bildiği aşkın
elma sunağında


sen kedi oluyordun
ben,
kül tapınağına meczup putperest


sırtımda pati izin
tırnak aranda saklanacak elbet
pazartesin’

sevgilim,

cumartesinle yatıp
pazara kalkan sözlerime bakma sen


sesli harflerim boğuk biraz
sessiz desen,
eklem ağrısıyla yatağına bağımlı hastanım az
-biraz masaj yap dilersen


ya da karanlık sürdüğün kirpiğimden öpüver
ki geçsin hemen
veya bir masalı ninniyle
uyutur istersen..