Hasret gitmiş Ferhat şirin gülüne
Mekan demiş çölden gurbet eline
Sevda yükü binmiş, yorgun beline
Sevdam sevgi deyip terinden geçmiş

Gurur kibir Leyla; deyip kasılmış
Hasret urganıyla mecnun asılmış
Hünkar ilzamıyla mühür basılmış
Sevdam sevgi deyip erinden geçmiş

Karacoğlan; seller, gibi çağlamış
Dünden bize nağmeleri bağlamış
Halk içinde muteber yer sağlamış
Sevdam sevgi deyip yerinden geçmiş

Hacı Bektaş’ı Veli dirlik, dilemiş
Nefsi nefsi deyip kaşın eğmemiş
Dert ile dertlenmiş serde belemiş
Sevdam sevgi deyip derinden geçmiş

Aşık Sümmani’yi sazı, söylemiş
Çıkmış, yücelere seyran eylemiş
Hoyrat gönülleri, sözle paylamış
Sevdam sevgi deyip pirinden geçmiş

Derviş Yunus Allah deyu ağlamış
Her sözünü kalpten ona bağlamış
Dokunmuş yanlara sözle dağlamış
Sevdam sevgi deyip yerinden geçmiş

Pir-sultan abdalsa dile dolanmış
Red demiş reaya deme bulanmış
İdam fermanına, dönüp gülenmiş
Sevdam sevgi deyip serinden geçmiş

Sevgi’de yarenler, ceman bir olur
Özü, birlik olunca selden gür olur
Yanar canlar özden beter har olur
Arzum sevgi deyip derinden geçmiş
Eh deyip kalp gözü, ferinden geçmiş..

H.C. ÖRS, Ankara - 03/2019 (A-228)