insanlık birlik olsa
hiç bir güç
duramaz karşısında
amma velakin
çıkar
bal misali
sürülünce o dudağa
yelkenler indirlilir bir bir
birer birer
bencillik koşar
yetişir hızır gibi imdadına,

sanar ki
kazık dik/il/ecek
sonsuzluğa dek
bilmez mi ki
bir gün
nefesler
son bir kez kere tutulacak
etsede nefis cıyak cıyak,
okunmuştur
artık fermanı
dönüşü yok
yoktur artık,

bırakırsın
teselliler kırbaçlasınlar seni
diyarın meçhuliyetinde,
fantazinin kolları uzanır
boşluğun çerçevesine
bir umut değil mi ki
o,
o
yokluğa varlık katan
var iken kaybetmeye
yüz tutan
tutturan,

son pişmanlık öper seni
öper
keşkelere mehil
bırakmadan
ama
nafilenin ertesindeyiz ,
geri dönmeyen zaman
kusmuştur
söz gelişi
tüm
hayatın keşmekeşlerini
bugün git yarın gelme artık
misali,
der gibi
zamanında
bilseydin kıymetini...

Berlin,06.03.2019

Talat Özgen