4
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
963
Okunma
Elfia, bazen hüzün dizlerimde uyuyor
Usulca yazıyorum alnına harflerimi
Bazen hissediyorum uyusa da duyuyor
Sessizce yokluyorum satırlarda yerimi
Çoğu zaman kendiyle hemhâl oluyor garip
Kimsesi yokmuş gibi boynu bükük duruyor
Pek az kelam ediyor postunu göğe serip
Sanki bir şiir için yüreğini kuruyor
Elfia,vicdansızlık mı umarsızlık mı desem
Hüznün avuçlarını hep siyaha boyamak
Keşfedilmemiş harfler gün ışığıyla sersem
Kiminin yüzü ıssız kiminin dili çorak
Sıtmaya tutulunca nasıl titrerse dünya
Öyle bedbaht olurum hüznümün karşısında
De ki "Uyan ey çocuk! Bu sadece bir rüya!
Kendine gel, kaybolma hüznünün çarşısında!"
5.0
100% (8)