Hangi tren sesi o, seni benden götüren
Hüzün şehrinde beni karanlıklara gömen
Tükendi, ellerine dokunamadan günler
Hayallerimi çaldı ah o zalim trenler...

Raylarına baş koysam onu durdurur muyum
Haykırsam gitme diye sana duyurur muyum
Nerede kaldı, hani kırılmayan gururum
O vagonda ben senle birlikte olur muyum...

Kimileri vurgunmuş giden tren sesine
Âşık seslenirmiş de çağlarmış sevdiğine
Yalan...Yalan...Aman ha, inanmasın hiç kimse
Bu tren yakmaktadır yüreği içten içe...

İstersen sen de bin git, git şimdi bu trene
Dönme ve asla bakma bundan böyle geriye
Yön verdim yüz seksen derece ben hislerime
İstemem dokunmayı o dolgun ellerine...

Bir gün sen de böylece baka kalıp trene
Bin bir çeşit insana, ağlayana gülene
Bir bilet aldım yirmi altı no’ lu trene
Yalnızca gidiş için dönüşü yok geriye...

İstemem sallama yâr, at mendili elinden
Çok dalgalandım durdum, durulma vakti gelen
Bundan sonra rüyamda iki şeyi istemem
Biri sensin, biri de yirmi altı no’lu tren...