3
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
1207
Okunma
Gerçek bir hikayeyi anlatmaktadır
Sandalyesinde oturmuş okuyordu
Önce düştü elinden okuduğu kitap
Gözleri kalbine vuran ağrı ile açıldı
Elini kalbine götürdü kalkamadı yerinden
Kapanan gözlerinden yaşlar akıyordu
Atmıyordu kalbi , nefes almıyordu ciğerleri, öylece gitti.
Komşular evdeki kokuya polis çağırınca
Buldular kurtlanmış bedenini
Kimsesizler morguna götürdüler
Dondurucuda bir rafa koydular
Bir gün daha gecikseler di
Gömeceklerdi Kimsesiz Yahudi mezarlığına
Gitti işte öyle sessiz sedasız kimsesiz
Babam....
Hacer Sarıgül 25 şubat 2019 saat 0144
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz