Dedi aşk çiledir,
Çekmeyi bileceksin.
Yolu sırattan incedir,
Geçmeyi bileceksin.
Sevdim demekle olmaz,
Zehir sunsa içmeyi,
Sevgili isterse,
Ölmeyi bileceksin.

Dedim şifa sana,
Dert bana mıdır?
Vuslat sana,
Hasret bana mıdır?
Sırat dediğin,
Kimine geniş,
Kimine dar mıdır?
Eğer öyle ise,
Bunda adalet var mıdır?

Dedi yok öyle,
Hem sevip hem sevilmek.
Yok hemen saadete erişmek.
Az dara düşünce,
Adalet istemek,
Aşka sitem etmek...
Biri yakacak ki,
Diğeri yanacak.
Biri acıtacak ki,
Diğerinin canı acıyacak.

Dedim anlattığın aşk mıdır?
Leyla daki aşk başka mıdır?
Ferhat dağları değil,
Şirin’in bağrını deldi.
Züleyha bile,
Yusuf’un aşkına insafa geldi.
Sen nasıl bir sevdasın ki,
Bunca yıl yakmaya doyamadın.
Gönlünde herkese yer buldun da,
Beni bir yere koyamadın.

Dedi aşk;
Dengini değil,
Kendini bulmaktır.
Arayarak bulurum sanan,
Olsa olsa bunaktır.
Senin bende gördüğün,
Sanki ben miyim?
Eğer ben bende olsam,
Sana hiç zulmeder miyim?
Bunca yıl yanman da,
Her sözüme kanman da,
Benim değil senin yüzünden.
Kendini dertli sanman da,
Şifayı ben de araman da,
Benim değil senin yüzünden...

Celal BAHAR