..



umut....

sözcüğünü ve de kavramını silmeyiniz lütfen
belleğimizden

-fakir ve ekmeği’ deyim/selinde kaybetmiştiniz
yetmedi !
katıksız umud’un minik cennetinden de kovdunuz

tükettiğiniz hoşgörüler denizlere dökülüp gitti
ciğerinizden

bulduğunla yetinmek garibin sofrasında nimetti

var olanı dahi bir avcunuzu açıp yok gösterdiniz
çocuksu akla meyleden-diniz

siz ne vakit yenilmediniz ?

el yerine takılmış kancanın ucunda çapraz kemik
kaptanlarınız ;
çift gözü kara bantlı korsan kostümü
kuliste rövaşata
realist tiyatro/ gerçeküstü çıplak rolde efendileri

ki artık
kül yordamıyla görünüz
çocuklar yürümek istiyor varmak için kara tahtaya
izin verin sökülsün paslı prangalar mevsimlerinden
hadi bitecek tebeşir yazmadan ’umut ve bahar’

beklentiye y/anıt eseri ihtimâli !
ateşi yakacak finale // bi çare alıntım var

Affı olmayan yegâne günah / umuda karşı işlenendir...



..