AĞLATTIN BENİ

Söylesene nettim sana be felek
Gurbet tezgahında dokuttun beni
Yalan oldu ümitlerim git felek
Kandım sana yaya yürüttün beni

Amansız rolleri koydun önüme
Bu elde bakamaz oldum yönüme
Köşede susup çekildim gönüme
Çileli sahnede dağlattın beni

Bütün dertlerini üstüme yıktın
Elleri bırakıp tek bana taktın
Kor ateşlerini üstüme yaktın
Tutup daragaca bağlattın beni

Umut kapıların yüze kitleyip
Ekmeğim aşımı zehir eyleyip
Her ilmeğinde ahın düğümleyip
Yün halılara süs eylettin beni

Sakince giderken kendi yoluma
Sinsice sokulup girip koluma
Çarptırarak beni sağı soluma
Coşkun ırmak gibi çağlattın beni

Kuru ağaç olup kurudum sende
Yeşerdikce soldu dallarım bende
Vefasızlık parlar şu gözlerinde
Bülbül olup sazla söylettin beni

Dertlerim ağırdır, biçilmez paha
Bazan durur bazan kalkarım şaha
Yakubi ne desin, bilmem ki daha,
Şu köhne dünyada ağlattın beni..✍🏻

Yakup Köse 31.05.2019