Gece ve yüzlerce lamba parlıyor
Gözlerin gibi yolu aydınlatıyor
Aklımı alan gözlerin gitmeme izin vermiyor
Senin şerefine içtim
Seni unutmak için
Kalbimde bir çocuk var
Sana aşık, vuruldu kaşına gözüne
Kaderime kızdım tekme attım yolların taşına
Sövdüm soğuk duvarlardaki grafiti sözlere
Neden bu kadar acı verici ayrılık senden
Neden özlüyorum seni deli gibi geçip kendimden
Aşkı inkar ederken geldi çöktü boğazıma
Yutkunmayı bırak nefes alamıyorum sen olmayınca
Sensizlik geceye çöktü
Unutmak için
Şerefine içtim
Dün gece ağladım
Sen rüyalardayken ben içerek kendimi dağladım
Kanat taktım uçaçağım artık
Belki boşluk acımı dindirir
Yokluğun işkence gibi
Soğuk bir bıçak sırtımda
Yürüdükçe acıyan acıdıkça kanayan
Rüzgarlar duman bırakmaz
Gün güneşi buz bırakmaz
Toprak tohumu içinde
Sonsuza kadar tutmaz
Hamile bulutlar yağmuru saklamaz
Sen beni bırakmadın hayatta
Kalmak istedim gözlerinde
Ölmek istedim
Güldüğünde gamzelerine gömülmek istedim
Neden bu kadar acı verici hayat?
Niye zor elini tutmak
Dudaklarına mühürlenmek
Saçlarına düğümlenmek
Her şeyi kaybettim senden sonra
Aşkın aklımı yaktı
Deli diyorlar halime bakınca bana
Varsın desinler arkamdan konuşup
Haram ölmüş etimi yesinler
Neye yarar hayat?
Elini tutmamışsam
Seninle yıldızları avuçlamamışsam
Nefesinle gelen baharın kokusunu
İçimde dağıtmamışsam
Çok mu istediğim şey Rabbim
Çift kişilik saklı cennetin yok mu onla bana?
Ve donsa zaman, onu öperken plajda
Bir dua ile gelen meleğini
Mühürle yüreğime bin asır
Sevgisi ısıtsın içimi
#AyhanÖzcimbitŞiir