O gün son defa buluştuk
İçtiğimiz son kahveydi piyerloti’de
Hafif bir rüzgar esiyordu
Karşı yakadan
Akşamın sarhoşluğunu atmak istercesine
Sanki İstanbul’u temizliyor
Haliç inci bir gerdanlık gibi ışıldıyordu .

Uzaklardan bir şarkı sesi geliyor
Tınısı hala kulaklarımda
İçimi acıtıyor sözleri
Kabuk tutan yaralarım depreşiyor yeniden
Kimin söylediği önemli değil
Bu kadar mı içten söylenir
’Ah bu şarkıların gözü kör olsun’ denir .

Hani nisan yağmurları kısa sürer ya
Ahmak ıslatan yağmurlar gelmez geriden
Bizimde aşkımız
Bir kahve içimi kadar kısa sürdü
Açtığımız fallar ilk defa doğru söyledi
Üç vakte kadar ayrılık görünüyor dedi .

Susuyor !
Hiçbir şey konuşmadan bakıyorduk birbirimize
Buz dağları çözülmüş
Gözyaşı olarak akıyordu yüreğimize
Usulca kalktın yerinden
Söylediğin tek söz gidiyorum oldu
Bana yaşattığın herşey için
Teşekkür ederim dediğinde
Donup kaldım öylece
Dilim damağıma yapıştı konuşamadım
Yüreğimde seninle gidiyor
Yaşadığımız onca şey siliniyordu gözlerimden ...




Refik
06 . 02 . 2019
İstanbul