Yüce Mevlam cemalin özenmiş de süslemiş 
Gerdanın ak, gamzeler al değil mi sultanım 
Solmasın diye cennet sularıyla beslemiş 
Gözler ela, yanaklar gül değil mi sultanım 

Bu ervahı alemde çiçeklerin açınca 
Ak göğsünün üstüne çifte benler göçünce 
Heveslenen arılar kovanından uçunca 
Dillerin Anzer, şerbet, bal değil mi sultanım 

Tomurcuğu açmadan çiçeği onu yormuş
N’oldu diye sormuşlar gurbette yari varmış 
Mektubunu yazarken hasretle özlem sarmış 
Sabır ile gözlenen yol değil mi sultanım 

Efkarlanıp vurdukça mızrabı kanlandıran 
Susuzluktan kurumuş yüreği canlandıran 
Çaldıkça türkülerle gönlünü dinlendiren 
Sazın çağlayan sesi, tel değil mi sultanım 

Aslı Şirin Leylalar demek ki hepsi yalan
Bülbüldü gül açınca canını verip ölen 
Yaprağı dökülünce bağlarda yetim kalan 
Bükülüpte kuruyan dal değil mi sultanım 

Şu gönül dağlarımı yağmur çamur doldurdu 
Yamacımdan karları deli rüzgâr kaldırdı
Kahpe felek boynuma sille vurdu öldürdü 
Harun’i sevilecek kul değil mi sultanım 

HARUN YILDIRIM