Hayatın akışında şaşkın mı şaşkın
Bir oraya bir buraya savruldum
Yetmedi az geldi savrulmak
Ah bir çok mızrak yedimde acıdı yüreğim
Parçalandı hissettim
Acımadı desem yalan söylerim
Acıdı, acıdı amma gel gör ki
Son mızrak parçalamak la kalmadı
Zehirledi hücrelerimi.

Dağların dayanamadıği yükleri omuzladım
Aldırmadım.
Fırtınalar savaş açtı aldırmadım
Kasırgalar bütün şiddetiyle geldi üzerime
Boş verdim
Şiddetli ayazlar gördüm
Donmadım
Hiddetli yangınlar geçirdim yanmadım
Ölümler ayrılıklar gördüm ağlamadım
Son mızrak çok ağır geldi
Parçalanmak la kalmadı yüreğim
Zehirlendi hücrelerim.

Meğerse dil yarası ne kadar zehirliymiş
Zehirli mızrak gibi
Parçaladı yüreğimi
parçalamakla kalmadı
Zehirledi hücrelerimi

Kaç defa yuttum kızılcık şerbetini
Kaç kez hissettim kalbimin derinliklerinde
Kaç kez gömdüm acıları gidenlerle birlikte
Kaç kez yutkundum
Kaç kez kelimeler boğazıma dizildi sustum
Kaç kez acılarım ile avundum
Bu defa çok ağır geldi
Dil sanki çıngıraklı yılan zehir çalmış ucuna
Sözün fırlatılması ile birlikte
Zehirli mızrak
Saplandı yüreğimin en hassas noktasına