ÖMRÜMÜ ÇALAN SENELER

Umutla bekledik hep getirdiler hüzün
Kimi yazın ağlattı kimisi de güzün
Hiçbir gün kurumadı yaşı iki gözün
Elimde kalan çürük bir daldı seneler

Anamdan doğduğum gün düştüler peşime
Zehir kattılar benim yediğim aşıma
Anasız ve babasız koydu bir başıma
Sevdiklerimi benden hep çaldı seneler

Giden miras bıraktı derinden bir acı
Başıma takmadılar bir mutluluk tacı
Hiç birisine de ben olmadım duacı
Hepsi benden beddua ah aldı seneler

Gelen yıllar mumla hep arattı gideni
Genç ömrümü çaldılar yordular bedeni
Bu perişan halimin onlardır nedeni
Sineme türlü dertle gam saldı seneler

Gamla çileyle doldu şu ömür harmanım
Kırıldı can kalemim yazıldı fermanım
Ahrete doğru yola çıktı son kervanım
Zehir zakkum katılmış bir baldı seneler

Hasreti’yi ettiler derde gama Pazar
Çile çektirip candan eylediler bizar
Derdim bir iken şimdi oldu beş yüz hezar
Silinmez izleriyle hep kaldı seneler

Garip Hasreti (Filat YAZICI)