1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
648
Okunma
Anılar bir
yağmur esnası
türküsünü söylemek için
bir deri bir kemik
yetim buhar kütleleri çıkarıyor
mazgalların arasından
biraz sonra
dışarıya çıkacağım
bir kendim selasını
verebilmek için
milattan önce
yitik bir Allah sevgisinin
son kalıntıları bunlar
piçlerle yazgı
ortağı olan sokakta
az kimse kalmış olacak
pahalı bir
topuklu ayakkabının
çıkardığı belirsiz sesin
nasırsız
az kullanılmış
ellerinden tutarak
üstünden yürüyeceğim
Zekeriyya aleyhisselam gibi suyun
ayaklarım kupkuru kalarak
su damlaları
yüzyıllar öncesinin
bir şehir eşkiyası oranında
korkunun ülkesini
kuracak
bu ürkmüş topraklara
farenin kediden
kaçtığı gibi
içten
samimi
yağmur bir ceylanın
kendini görmesi
aslanın gözlerinde
şaşkın
ve ilk defa
kendinin farkına vararak.
İlker ÖZDEMİR
5.0
100% (2)
Cevap Yaz