Vijdan

Yanımda biri belirdi
yüzüme sevgiyle baktı
elini tutup yürümek istedim onunla
bu uzun ve güzel yollarda

sordum ona sen kimsin
nereden gelir nereye gidersin
dedi ben vijdanım seninle olurum
insanda bulunur baş köşede otururum

bazı kimseler anlayamazlar beni
beni tanımak için insan olmak gerekli
görünmezim duygu ve hisle anlaşılırım ben
sezgilerle olurum insanlara egemen

insanlar yanlız kalınca farkıma varırlar
işte o zaman ne olduğumu anlarlar
sığınırlar benim vazgeçilmez kimliğime
hep yardıma koşarım görünmeyen ellerimle

kalabalığı sevmem kaybolurum orada ben
içini dinlersen ulaşırsın sezgi ile sen
ulaşacağınız tek yol vardır bana oda sevgiyle
girilirse emrime gem olurum tüm kötülüklere

ey insanlar, ilk beni tanıyın beni öğrenin
akın akın vijdanınızın sesini dinleyin
kendinizi tanırsanız beni o zaman anlarsınız
unutmayın, zararın neresinden dönerseniz kârdasınız

Halil Yılgör