YALNIZLIKSade bir kahve içmiştim yalnızlığımla Bırakmıyor yakamı kırk yılın hatırına Gündüz gibi gelenler Gece gibi gidenler Her mevsimin ortak hediyesi Yalnızlık açan çiçekler Duvarlarımı karalıyor gecenin elleri Hayallerim nefes nefese Bir şiir demliyorum Hesap soran saatleri kovarak Yalnızlık penceremi taşlıyor Konuşuyoruz Tıpkı ruhumun renginde Duygusal ve çıplak Sokakların da bir iklimi var Kaldırımlar şarkı söyler yalnızlığımın üstüne Kaldırımlar çoğuldur ben tekil Söyleyin Fazla gelmesin üstüme Yalvaç - 25 Ocak 2019 |
ne az oysa azımsanmak...
ömrün özeti.
yalın ve naif.
selam ve saygılarımla dost şairim.