0
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1359
Okunma
KÜSKÜN
gel ey seni ben, ben’i sen bildiğim
geçmiyor zaman
ilerlemiyor saat
zemberek mi kırık
bana mı küskün
yalnızlığa çakılı bir akrep
önümüzde koşan yelkovan küskün
rahvan adımlarla kanatlı atlar
şahlanarak tepinir içimde tozu dumana katarak
nüvesine çöreklenir özlemler yüreğimin
yokluğuna kanayan şah damarım
adını andıkça
artan nabzımda çoğalıyor yokluğun
sesini duysam diyorum
yoksun
ötmüyor
ispinoz kuşları yüreğimde
o da mı küskün
uğruna adanmış düşler
uzadıkça uzuyor sana gelecek yollar
sensizliğe alışmak karanlık bir dehliz
küllenmiş bir kor
seni bende yaşamak istiyorum
gün aymıyor
sabahlar bile bana küskün
gel ey gün ışığım
gel ey seni ben, ben’i sen bildiğim
tenim tenime küskün
Efkan ÖTGÜN
5.0
100% (7)
