sessiz bir şehir bıraktım ardımda
gülen bir yüz
ağlayan bir çift göz
titrerken yüreğim
buz kesiği ellerim
dokunsan uçacak
sanki bir kuş yüreğim
saatler geçmek bilmiyor
gözüm yollarda


kaç düğüm kopardin boğazımda
yutkunurken adını bin parçaya bölünür nefesim



sessiz bir şehir bıraktım ardımda
bir sen kaldın hatırımda
kaç defa gizledim senden
çırpınırken gözyaşlarım kirpiklerimin altında



sessiz bir şehir bıraktım ardımda
kokusu bedenimde
gözleri gözlerimde
o günün hatırası kaldı silinmez hafızamda
kimseyi sevmedim ki senden başka



sessiz bir şehir bıraktım ardımda
payıma düşen yine hasret yine gurbet
uzayıp giden yollar
birşeyler yalnıştı sanki
süzer ken o şiir gözlerini
uğurlarken görmeyecekmişim gibi öpmüştün beni



sessiz bir şehir bıraktım ardımda
ne zaman uzun bir yolculuğa çıksam
seni de götürüyorum içimin yangınlarında
o şiir gözlerini
mis kokunu
gülen yüzünü
nefes nefes çektim içime doldurdum seni
bana yine hasret
bana yine gurbet
bana yine karanlık günler kaldı.......


Şiir_Yaralı_34/23.01.2019/Avusturya